پرولوزون تراپي
سرطان اغلب با دردها و علائمی همراه است که شاید نتوان آن‌ها را به‌طور کامل مهار کرد؛ اما درمان‌های مؤثری وجود دارند که می‌توانند این علائم و دردها را در بیمار کاهش دهند. کنترل درد در بیماران سرطانی باعث بهبود کیفیت زندگی فرد (در هر مرحله‌ای از سرطان) می‌شود.
نکاتی که در مورد درد سرطان باید همواره به خاطر داشته باشیم:
- درد را می‌توان کنترل کرد.
- کنترل درد بخشی از مراحل درمان سرطان است.
- صحبت بیمار با پزشک در مورد احساس درد و ناراحتی به پزشک برای بهبود درد کمک می‌کند.
- برای درمان درد بهتر است از ابتدا جلوی ایجاد آن گرفته و یا از وخیم‌تر شدن آن جلوگیری شود.
روش‌های کنترل درد سرطان
درمان دارویی
داروهای مختلفی برای کنترل درد وجود دارند. انتخاب دارو به نوع درد و شدت آن بستگی دارد. 3 دسته اصلی از داروها به این منظور به کار گرفته می‌شوند:
- اپیوئیدها
- غیراپیوئیدها
- داروهای دیگر
درمان با اپیوئیدها اولین مرحله مبارزه با دردهای متوسط تا شدید در بیماران سرطانی است. استفاده از غیراپیوئیدها مانند استامینوفن، داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs) و “آدجوانت‌ها” نیز در مراحل بعدی توسط پزشک توصیه می‌شود.
این داروها به‌صورت قرص یا شربت هستند و راه‌های مختلفی برای استفاده از آن‌ها وجود دارد:
- دهانی
- تزریق (به‌صورت زیرپوستی یا داخل رگی)
- چسب (پچ) پوستی
- شیاف
بی‌حسی موضعی
در این مرحله از بی‌حسی موضعی (یک داروی بی‌حس‌کننده همراه با یک استروئید) در عصبی در نزدیکی نخاع استفاده می‌شود که درد را بلوک کند. بعد از تزریق، عصب قادر نخواهد بود پیام درد را به مغز ارسال کنند. بنابراین بیمار برای مدتی احساس درد نمی‌کند. برای تسکین درد به‌مدت طولانی‌تر، می‌توان الکل و یا فنل تزریق کرد.
وقتی داروها جواب نمی‌دهند
برخی دردها با استفاده از دارو بهبود نمی‌یابند. در این موارد، از درمان‌های دیگری برای کاهش درد استفاده می‌شود.
بلوک سمپاتیک
این تکنیک اعصاب سیستم سمپاتیک را هدف قرار می‌دهد. این سیستم شامل تمام رشته‌های عصبی است که از نخاع به سراسر بدن انتشار یافته‌اند و فعالیت‌های خودبه‌خودی بدن مانند فشار خون، هضم غذا و تعریق را کنترل می‌کنند. بلوک سمپاتیک برای بهبود بسیاری از دردهای مزمن مفید هستند. این تکنیک در مورد انواع سرطان مانند سرطان اندام‌های لگنی کاربرد دارد. اگر این روش به‌صورت موقت اثربخش باشد، روش‌هایی به‌کار گرفته می‌شوند که اثر طولانی‌تری برای تسکین درد دارند.
امواج رادیویی
در این روش از امواج رادیویی برای تخریب حرارتی اعصاب استفاده می‌شود. این تکنیک مسیر درد در گانگلیون سه‌قلو، نخاع، ابتدای ریشه پشتی نخاع و گانگلیون ریشه پشتی، زنجیره سمپاتیک، مفاصل فاست و اعصاب محیطی را تخریب می‌کند. زمانی از این تکنیک استفاده می‌شود که با روش‌های دیگر موفقیتی در درمان درد حاصل نشده باشد.
پمپ‌های ایمپلنت
تزریق در نخاع: ابتدا دوزهای پایین دارو در اطراف نخاع تزریق می‌شود. اگر اثربخش بود، وسیله‌ای به‌صورت ایمپلنت قرار می‌گیرد که که دارو را درست به داخل مایع نخاعی برساند. مورفین که نوعی مخدر است ازجمله این داروها است. پمپ و مخزن دارو با جراحی در محل مناسب قرار می‌گیرند.
محیطی: بعضی از دردها به داروهایی جواب می‌دهند که به فضای اطراف نخاع تزریق می‌شوند. اگر این تزریق مؤثر باشد، پمپ طوری ایمپلنت می‌شود که داروها درست به اطراف اعصاب موردنظر رسانده شوند.
منابع
http://www.hopkinsmedicine.org/healthlibrary
http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/supportivecare/pain/HealthProfessional/page1
http://www.coccyx.org/medabs/rowe.htm
http://www.cancer.gov/cancertopics/
http://www.cancer.org/treatment/
http://www.mdanderson.org/
