علائم روماتیسم شدید و مرحله نهایی چیست و چه درمانی دارد؟

روماتیسم مفصلی (RA) نوعی بیماری خودایمنی است که در درجه اول مفاصل بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در زمان بروز این بیماری افراد شاهد درگیری نواحی مختلف بدن مانند پوست، چشم‌ ها، ریه، قلب و اعصاب هستند. نقاط آسیب این بیماری در بدن بیماران یکسان می باشند. بیماری آرتریت روماتوئید معمولا به طور همزمان مفاصل هر دو سوی بدن را درگیر می نماید. با این وجود مفاصل دست و به ویژه مچ دست ها بیشترین آسیب را در زمان عود بیماری تجربه می کنند. تغییر شکل مفاصل دست، تورم، سفتی و محدودیت در حرکت از مهمترین علائم روماتیسم شدید و مرحله نهایی این بیماری است.

ابتلا به بیماری RA عموما با نشانه های ظاهری مانند تورم، حساسیت و سفتی مفاصل همراه است. البته بیماران مبتلا به این بیماری عموما شاهد بروز علائم دیگری مانند خستگی و تب می باشند. توجه به این نکته الزامی است که علائم RA به تدریج بروز می‌کنند. در نتیجه ممکن است در طول زمان طولانی مانند هفته ها و ماه ها شاهد تشدید علائم اولیه این بیماری در افراد مبتلا باشیم. نکته مثبت بیماری RA این است که عموما بیماران در گذر زمان و استفاده از روش های درمانی می توانند شاهد بهبود علائم بیماری خود باشند. در نهایت ما در این مقاله در تلاش هستیم تا به بررسی علائم اولیه بیماری RA، علائم شایع و غیر شایع آن، علائم روماتیسم شدید و مرحله نهایی، دوره های عود بیماری و فرایند تشخیص و درمان بپردازیم.

علائم اولیه روماتیسم مفصلی چگونه شروع می ‌شود؟

علائم اولیه بیماری RA زمانی در فرد بروز می نماید که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم حمله می کند.

محققان هنوز نمی ‌دانند که عامل ایجاد روماتیسم مفصلی در بدن افراد چیست. با این حال آنها بر این باور هستند که ژنتیک و عوامل محیطی مهمترین عوامل بروز بیماری روماتیسم در بدن بیماران مختلف می باشند. در بسیاری از افراد، علائم RA ممکن است تنها از یک مفصل شروع شود. اما به تدریج و با تشدید بیماری عموما به طور همزمان چندین مفصل به صورت متقارن در بدن بیمار تحت تاثیر قرار می‌گیرند. در زمان بروز بیماری روماتیسم در بدن عموما انگشتان ، مچ دست و کل دست‌،  انگشتان پا، پاها و مچ پا تحت تاثیر قرار می گیرند. علائم RA به طور معمول در سنین 20 تا 50 سالگی (سنین شروع بیماری) بروز می نمایند. اما نکته ناراحت کننده این است که گاهی علائم این بیماری در کودکان خردسال و افراد مسن نیز ظاهر می شود.

علائم اولیه روماتیسم مفصلی

اولین نشانه های روماتیسم مفصلی (RA) معمولا به تدریج و قبل از آشکار شدن درد و سفتی مفاصل مشاهده می شوند. این علائم عموما نشانه هایی می باشند که عملکرد سیستماتیک بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهند. به طور معمول این علائم شامل خستگی، تب خفیف، کاهش وزن و کسالت مداوم در بیماران است.

در درجه اول نیاز است به این موضوع توجه شود که خستگی پاسخ طبیعی به التهابات ایجاد شده در بدن بیماران می باشد. در نتیجه می توان گفت که اکثر افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی (RA) شاهد بروز علائمی مانند خستگی مفرط هستند. بسیاری از بیماران، خستگی حاصل از بیماری رماتیسم را به عنوان چالش برانگیزترین علائم آن معرفی می کنند. تب های خفیف حاصل از این بیماری نیز به عنوان مهمترین نشانه التهاب سیستماتیک بدن محسوب می شوند و عموما بیماران مبتلا به روماتیسم آن را در زندگی خود بارها تجربه می کنند. در حالت طبیعی دمای بدن افراد معمولا بین 36 تا 37 درجه سانتیگراد (97 تا 99 درجه فارنهایت) است. این در حالی است که در زمان بروز تب خفیف در بیماران مبتلا به روماتیسم دمای بدن آنها در حدود 38 تا 39 درجه سانتیگراد (100.4 تا 102.2 درجه فارنهایت) افزایش می یابد.

در بیماری روماتیسم مفصلی عموما بیماران نشانه های دیگری مانند کاهش وزن ناخواسته را نیز تجربه می کنند. با این شرایط علائم دیگر بیماری مانند تب، التهاب و درد می توانند سبب کاهش اشتها در بیماران مبتلا به RA شود. در این شرایط اکثر بیماران برای کنترل درد از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند NSAIDs بدون تجویز پزشک متخصص استفاده می کنند. داروهای NSAIDs معمولاً باعث ایجاد علائمی مانند تهوع و نفخ در بیماران می شود که مستقیما می تواند بر اشتهای آنها تاثیر بگذارد. در مطالعه موردی که سال 2016 در رابطه با مصرف داروها و  کاهش وزن بیماران مبتلا به روماتیسم و آرتروز انجام شد مشاهده گردید، بیمارانی که از داروی ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده (DMARD) و اراوا (لفلونومید) برای کنترل و درمان بیماری استفاده می کنند در مقایسه با سایر داروها مانند متوترکسات و پردنیزولون بیشتر دچار کاهش وزن می شوند.

کسالت نوعی حس عمومی در بدن افراد می باشد که با بروز آن فرد حس مثبتی به اطراف خود و شرایط بدن ندارد. این اتفاق زمانی در بدن فرد رخ می دهد که سیستم ایمنی به بافت‌های سالم حمله می‌کند. در نهایت وقوع این پدیده باعث ایجاد  التهاب، درد و تورم در مفاصل و سایر بافت ‌های بدن می ‌شود.

سفتی مفاصل بدن و احساس درد در مفاصل کوچک مانند انگشتان دست ها از علائم اولیه بیماری است. این درد عموما زمانی که فرد از این اعضا استفاده می نماید بیشتر حس خواهد شد. همانطور که قبلا نیز به این موضوع اشاره نمودیم عموما بیماری روماتیسم مفصلی بافت های مفصلی یکسانی را در هر دو طرف بدن درگیر می کند. اگرچه ممکن است این امر در زمان بروز اولیه بیماری به این صورت انجام نشود.

خشکی و سفت شدن بدن در اوایل صبح از دیگر علائم اولیه روماتیسم به شمار می رود.  در این حالت بیمار ممکن است هنگام بیدار شدن از خواب نتواند به راحتی از مفاصل خود استفاده کند. در چنین شرایطی عموما مفاصل بیماران بسیار سفت و خشک می شوند. این سفتی عموما در حدود ۳۰ دقیقه  طول خواهد کشید و علائم آن به تدریج و با حرکت دادن و گرم کردن مفاصل بهبود می‌یابد. به خاطر داشته باشید که سفتی صبحگاهی ایجاد شده در اثر بیماری روماتیسم می‌تواند هر یک از مفاصل بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. البته در بیشتر مواقع دست ‌ها، پاها و زانو های بیماران تحت تاثیر این نشانه ها قرار می‌ گیرند.

احساس

درد مفاصل در اوایل بروز بیماری روماتیسم مفصلی (RA) شامل ناراحتی خفیف و متناوب در بدن بیمار می باشد. اما زمانی که روماتیسم در مراحل پیشرفته قرار دارد و به نقطه عود بیماری می رسد مفاصل بدن به دلیل ضخیم شدن سینوویوم (پوشش مفصل) متورم می شوند.

مهمترین مفاصل آسیب‌ دیده بیماری روماتیسم مفصلی عبارتند از:

• دست ‌ها، انگشتان
• مچ دست
• مچ پا
• پا
• گردن
• شانه ‌ها
• آرنج
• لگن
• زانو ها

علائم بیماری روماتیسم ممانند دردهای مفصلی غالبا در زمان استراحت و یا حرکت بدن بیمار رخ می دهند. این علائم عموما شامل تورم، احساس سوزش، گرما و قرمزی در اطراف مفاصل آسیب‌دیده است. سفتی مفاصل از دیگر نشانه های بروز این بیماری در بدن فرد است. این عارضه ممکن است در زمان انجام فعالیت های روزانه به خصوص فعالیت‌ هایی که نیاز به هماهنگی دارند اتفاق بیفتد. برای درک بهتر می توانیم به عود بیماری در زمان بستن دکمه های لباس و گرفتن اشیایی مانند شانه اشاره کنیم. در صورتی که در زمان بروز این بیماری زانوها، مچ و یا کل پا متورم هستند راه رفتن و ایستادن ممکن است قدری دردناک شود. در این حالت خطر زمین خوردن در بیماران تا حد قابل توجهی افزایش می یابد.

علائم سیستمیک این بیماری نیز شامل خستگی، تب و کسالت می باشند. این علائم عموما همراه با التهاب ناشی از بیماری روماتیسم بروز می کنند. غالبا این علائم قبل از التهاب مفاصل در بدن بیماران ظاهر می‌شوند. این نشانه ها عموما می توانند در طول روز، هفته و ماه کاملا متفاوت باشند و شدت آنها تغییر کند. برای مثال فردی که تب خفیف را تجربه می‌کند ممکن است همزمان با این حس دچار تعریق و احساس سرما نیز شود. سردرد، بدن درد، از دست دادن اشتها و برافروختگی پوست نیز از دیگر نشانه هایی هستند که در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی مشاهده می شوند.

خستگی ناشی از بروز بیماری RA در بیماران می‌تواند بسیار شدید باشد و فرد را در زندگی روزانه کاملا ناتوان نماید. در نهایت چیزی در حدود  ۷۵٪ از افراد مبتلا به RA تحت تاثیر این نشانه ها قرار می‌ گیرند.

بیماران باید در نظر داشته باشند که خستگی ایجاد شده در اثر التهاب ناشی از روماتیسم مفصلی چیزی فراتر از یک خستگی معمولی است. در این شرایط فرد نه تنها از نظر جسمی که حتی از نظر روحی نیز حس خستگی عمیقی را تجربه می نماید. افرادی که مبتلا به بیماری روماتیسم هستند غالبا این نشانه ها را مرتبط با دلایل دیگری مانند ابتلا به بیماری آنفولانزای خفیف و یا احساس خستگی قبل از بروز بیماری ربط می دهند. کسالت ناشی از بروز این بیماری ممکن است با ضعف، ناراحتی، خستگی، تهوع و بی ‌اشتهایی همراه باشد. هنگامی که RA در بدن بیمار عود می‌ کند می‌تواند منجر به ایجاد التهاب برخی نواحی بدن مانند موارد زیر شود:

• چشم‌ ها
• پوست
• قلب
• ریه ‌ها
• کلیه‌ ها
• رگ‌ های خونی

علائم شایع و غیر شایع روماتیسم

علائم و نشانه های بروز بیماری روماتیسم در بدن از نظر شدت کاملا متفاوت است. بنابراین ممکن است به طور مکرر فرد بیمار شاهد ظهور این علائم باشد. گاهی بیماران به طور مکرر شاهد عود این علائم در دوره های خاصی از زندگی خود هستند. در این دوره زمانی ما شاهد بروز نشانه ها، علائم، همچنین کاهش روند بهبودی در بدن فرد بیمار خواهیم بود

علائم شایع RA در بدن بیماران

• درد و سفتی در بیش از یک مفصل
• سفتی صبحگاهی مفاصل
• حساسیت و تورم مفاصل
• کاهش دامنه حرکتی
• خستگی
• کسالت
• تب خفیف

بیماری روماتیسم مفصلی با علائم دیگری که تحت عنوان تظاهرات خارج مفصلی معرفی میگردند نیز شناخته می شود. این علائم به طور معمول در نواحی مختلف بدن تاثیر می ‌گذارند و معمولا در بدن بیماران به دلیل التهاب مداوم و کنترل نشده به وقوع می پیوندد.

علائم تظاهرات خارج مفصلی در بیماری روماتیسم

• التهاب های پوستی: این دسته از نشانه ها شامل گره‌ های روماتیسمی، توده‌ های کوچک بافتی زیر پوست روی نواحی استخوانی مانند پاشنه پا، آرنج، زانو و انگشتان می شوند.
• بی‌حسی و سوزن سوزن شدن بدن: روماتیسم مفصلی می تواند عامل ایجاد بیماری های عصبی در بدن افراد مبتلا باشد. علائمی مانند بی حسی و سوزن سوزن شدن بدن همراه با عوارض حاصل در رگ‌ های خونی از دیگر علائم مهم این بیماری به شمار می روند.
• سوزش چشم: التهاب بدن علاوه بر تاثیری که بر مفاصل دارد می ‌تواند سلامت چشم‌ ها نیز تحت تاثیر بگذارد. در این شرایط عموما فرد علائمی مانند تاری دید، درد چشم و خشکی چشم را تجربه خواهد نمود.
• مشکلات تنفسی: التهاب ریه که ناشی از بروز بیماری روماتیسم در بدن می باشد می ‌تواند منجر به بروز بیماری‌ های خطرناک در بافت ریه ها شود. از جمله این بیماری ها می توانیم به فیبروز ریوی و پلوریت اشاره نماییم. این بیماری ها معمولا باعث تنگی نفس، سرفه خشک و درد در قفسه سینه بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی می‌ شوند.
• مشکلات خواب: روماتیسم مفصلی از جمله بیماری هایی است که می تواند بر کیفیت خواب فرد در طول شبانه روز تاثیر بگذارد. این میزان از تاثیرگذاری وابسته به دلایل مختلفی مانند درد ناشی از بروز علائم بیماری در بدن فرد است. درد در بدن بیمار مبتلا به روماتیسم به عنوان یک عارضه جانبی حاصل از مصرف داروهای کنترل کننده در نظر گرفته می شود. گاهی نیز آن را علامتی از بروز بیماری روماتیسم مفصلی در بدن در نظر می گیرند.
• مشکلات شناختی: بیماری RA و داروهای مصرف شده برای درمان آن می‌ توانند بر سطح تمرکز فرد تاثیر منفی داشته باشند. در نتیجه غالبا بیماران در زمان مواجهه با این بیماری شاهد از دست دادن حافظه خود به طور موقت و یا دائم هستند.
• مشکلات گوارشی: روماتیسم مفصلی می ‌تواند به طور مستقیم بر سلامت کبد، لوزالمعده و سایر اندام‌ های دستگاه گوارش تاثیر بگذارد. بروز این بیماری می تواند منجر به علائمی مانند درد شکم، اسهال و یبوست در بیماران مبتلا شود.
• اختلالات خلقی: افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی نسبت به سایر افراد جامعه بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی و اضطراب قرار دارند.
• بروز علائمی مانند اختلالات خلقی: این نشانه ها که شامل افسردگی و اضطراب است می‌تواند بر پاسخ بدن به درمان بیماری تاثیر منفی داشته باشد. در چنین شرایطی بیماری در بدن فرد عود می کند و خستگی و درد بدن افزایش می یابد.
•  مشکلات قلبی: التهاب مزمن می‌تواند خطر ابتلا به مشکلات قلبی را در افراد مبتلا به RA افزایش دهد. این التهاب می ‌تواند به رگ‌ های خونی آسیب رسانده و منجر به تجمع پلاک در شریان ‌ها شود. داشتن بیماری ها و علائم خطر زا مانند فشار خون بالا و چاقی می ‌تواند سبب تشدید خطر برای افراد مبتلا به RA شود. همچنین بیماری ‌های قلبی عروقی را می توانیم به عنوان شایع ترین دلیل مرگ و میر در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی معرفی کنیم.
• عود بیماری: وقتی علائم روماتیسم مفصلی شدید می شوند نقطه عود این بیماری به شمار می رود. شدت بیماری روماتیسم عموما با دوره ‌های تشدید آن که امری غیر قابل پیش بینی می باشد مشخص می ‌شود. دوره ‌های روماتیسم شدید می‌توانند ناگهان ظاهر شده و به سرعت اوج بگیرند. در نهایت عود بیماری و ورود به نقطه اوج آن می تواند یک یا دو روز و گاهی حتی هفته‌ ها و ماه ‌ها به طول بکشد. علائم عود این بیماری شامل درد مداوم مفاصل ، سفتی صبحگاهی، افزایش خستگی و کسالت یا تب خفیف می باشند.

در بیشتر موارد پیش‌بینی علت عود بیماری امری دشوار است. با این حال در برخی موارد عود بیماری روماتیسم می‌تواند به دلایلی مانند استرس، فعالیت بیش از حد، بیماری های جانبی، تغییرات آب و هوایی یا خوردن غذا هایی که التهاب‌ بدن را افزایش می دهند ایجاد شود.

البته بیماران می توانند شدت عود بیماری RA را با استراحت مناسب، مصرف دقیق و منظم دارو ها و درمان‌ های خانگی مانند گرما و سرما درمانی مدیریت کنند.

مراجعه به پزشک متخصص برای تشخیص علائم

اگر شما در چندین هفته اخیر در مفاصل خود احساس سفتی می کنید باید بدانید که مراجعه به متخصص درد یا روماتولوژی برای شما امری ضروری است. متخصص روماتولوژی پزشکی است که در زمینه اختلالات مفصلی اسکلتی، عضلانی و خود ایمنی بدن تخصص دارد. به خاطر داشته باشید که برای پوشش بیماری شما توسط شرکت های بیمه حتما باید مدارک ارجاع به پزشک که شامل هزینه های ویزیت و درمان می باشند را ارائه نمایید.

بیماران به طور متوسط از طریق روش های زیر می توانند برای دریافت ویزیت پزشک متخصص اقدام کنند.

• در ابتدا نیاز است تا یک یک دفترچه یادداشت برای ثبت علائم بیماری خود تهیه نمایید: در درجه اول بهتر است تا بیماران نسبت به فهرست کردن نوع آسیب وارده به مفاصل و شدت درد نقاط آسیب دیده (مثلاً ضربان‌ دار بودن درد، دردناک، سوزش، تماسی و غیره) اقدام نمایند. در نهایت بهتر است تا بیمار در صورتی که علائم جانبی دیگری مانند تب خفیف و خستگی دارد آنها را در دفتر خود ثبت کند.
• حتما تمامی سابقه پزشکی خود را بدانید و آن را در نظر داشته باشید: بیماران مبتلا به روماتیسم بهتر است شرح تمام مشکلات پزشکی گذشته و حال از جمله جراحی ‌ها، بیماری‌ ها، شکستگی استخوان و آلرژی را یادداشت نمایند. همچنین آنها باید لیستی از دارو های تجویزی و بدون نسخه ای (OTC) را که مصرف می نمایند را تهیه کنند.
• سوالاتی که در رابطه با بیماری و نحوه درمان آن برای شما پیش می آید را یادداشت نمایید: گاها ما زمانی که به پزشک خود مراجعه می کنیم سوالات خود را فراموش می کنیم. بنابراین داشتن یک لیست کوتاه از سوالات مهم می ‌تواند به شما در مدیریت آنها کمک کند.
• در ملاقات با پزشک حتما با خود همراه ببرید: همراهی یکی از عزیزانتان برای اولین ویزیت روماتولوژی مفید است. همراهی کسی که بتواند از نکات مطرح شده یادداشت ‌برداری کند و سوالاتی را که فراموش کرده ‌اید به شما یادآوری نماید می ‌تواند به شما کمک کند تا از این ملاقات نهایت استفاده را ببرید.

بیماری‌ هایی که علائم مشابه با روماتیسم مفصلی دارند

روماتیسم علائم مشترک زیادی با سایر بیماری‌ ها از جمله عفونت ‌های مفصلی، بیماری ‌های التهابی و سایر بیماری ‌های خود ایمنی مانند آرتریت دارد. در نتیجه برای تشخیص دقیق این بیماری نیاز است تا در درجه اول بیماری هایی که علائم مشابه دارند توسط پزشک متخصص رد شوند. برای این منظور پزشک آزمایش های متعددی مانند آزمایش خون و تصویربرداری برای بررسی علائم بیماری تجویز خواهد نمود.

برخی از بیماری‌ هایی که نشان هایی مشابه با روماتیسم مفصلی دارند عبارتند از:

• بورسیت
• فیبرومیالژیا
• بیماری لایم
• آرتروز
• پلی میالژیا روماتیکا
• آرتریت پسوریاتیک
• سارکوئیدوز
• بیماری شوگرن

در صورت بروز علائمی مانند مشکلات حرکتی در مفاصل، خستگی، تب و کسالت که بیش از چند هفته طول کشیده نیاز است بیمار به پزشک مراجعه کند.

نحوه مدیریت علائم تشخیص داده نشده در بیمار مبتلا به RA

بیماری RA و التهاب ناشی از آن می‌تواند منجر به آسیب شدید مفاصل شود. در نتیجه در صورت بروز علائم بیماری انجام درمان دارویی برای کاهش آسیب مفاصل و بهبود وضعیت سلامت بیمار امری حیاتی است. البته باید بدانید که تشخیص این بیماری می تواند قدری زمان بر باشد.

بیماران در زمان تشخیص بیماری و برای مدیریت علائم می توانند فرایندهای زیر را اجرایی کنند:

• فعالیت روزانه خود را حفظ نمایید: ورزش می‌ تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل کمک کند و به شما در مدیریت علائم بیماری مانند خستگی مفرط کمک نماید. بیماران در این دوره می توانند تمرینات ملایمی مانند یوگا، تای چی و حرکات کششی ساده را برای کاهش درد و بهبود علائم امتحان کنند.
• استفاده از کمپرس سرد و گرم: سرما می‌تواند التهاب و درد ناشی از عود بیماری را کاهش دهد در حالی که گرما می‌تواند درد مفاصل و تنش عضلانی را تسکین دهد.
• از استرس خود بکاهید: از راه های کاربردی برای کاهش استرس خود در طول زندگی استفاده نمایید.
• به رژیم غذایی خود توجه کنید: اگرچه هیچ مدرک محکمی مبنی بر ارتباط بین روماتیسم و رژیم غذایی وجود ندارد اما بسیاری از مطالعات نشان می ‌دهند که التهاب ناشی از روماتیسم را می  ‌توانیم با اضافه و حذف برخی از غذاها کاهش دهیم. به عنوان مثال مصرف غذاهای فرآوری شده سبب افزایش التهاب بدن می شود. در حالی که غذاهایی مانند ماهی های چرب و روغن زیتون می‌ توانند التهاب بدن را کاهش دهند. برای بهبود علائم روماتیسم و کاهش خطر تشدید آن مصرف میوه‌ ها، سبزیجات و ماهی ‌های آب سرد را افزایش دهید.

• در این دوره برای کاهش درد مصرف مسکن ‌های بدون نسخه را امتحان کنید: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) بدون نسخه مانند ادویل یا موترین (ایبوپروفن) و الیو (ناپروکسن سدیم) می ‌توانند درد شما را تسکین داده و التهاب را کاهش دهند.

مراحل بیماری روماتیسم مفصلی

1. مرحله اولیه بروز بیماری روماتیسم مفصلی: در مرحله اولیه بروز بیماری RA علائم شامل سفتی صبحگاهی و درد در مفاصل کوچک دست و پا است. در این مرحله حتی با وجود تصویر برداری از مفاصل، آسیب چندانی مشاهده نمی شود. در نتیجه عموما شناسایی بیماری روماتیسم در این مرحله بسیار دشوار است.
2. مرحله دوم یا مرحله متوسط بروز بیماری روماتیسم مفصلی: در مرحله دوم بیمار علائم واضح تری مانند التهاب پوشش سینوویال را تجربه می نماید که به بافت مفصلی آسیب وارد می نماید. در این مرحله بیمار درد و محدودیت دامنه حرکتی در مفاصل آسیب دیده تجربه می کند. همچنین ممکن است در این مرحله بیمار شاهد التهاب در چشم‌ ها، پوست و همچنین بافت قلب و ریه خواهد بود. اکثر بیماران در این مرحله متوجه بروز روماتیسم مفصلی در بدن خود می شوند.
3. مرحله سوم که شامل روماتیسم مفصلی شدید است: در مرحله روماتیسم شدید آسیب فراتر از بافت مفاصل و غضروف گسترش یافته است. در نتیجه بیمار در این مرحله شاهد درد و تورم بیشتری خواهید بود. در این مرحله عموما شکل مفاصل انگشتان دست تغییر می کند.
4. مرحله چهارم یا مرحله نهایی روماتیسم مفصلی: در این مرحله مفاصل آسیب‌دیده کارایی اولیه خود را از دست داده اند و بیمار درد شدید، تورم، سفتی و ناتوانی در حرکت را تجربه خواهد نمود. نکته قابل توجه در این مرحله این است که رفع مشکلات ایجاد شده تنها از طریق جراحی ممکن می باشد. درمان درست و به موقع روماتیسم می تواند به بیماران کمک نماید تا هرگز وارد این مرحله نشوند. در نهایت هدف اصلی از درمان بیماری روماتیسم مفصلی کنترل التهاب، تسکین درد، کاهش آسیب و رفع ناتوانی ایجاد شده در مفاصل است. روش درمانی برای این بیماری عموما شامل مصرف دارو، درمان‌ های فیزیکی، اصلاحی و تغییر در سبک زندگی آنها است.

داروهای مورد استفاده برای درمان آرتریت روماتوئید عبارتند از:

• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی که بدون نسخه و تجویز متخصص و برای مدیریت درد و التهاب مصرف می شوند
• کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که به صورت داروی خوراکی و یا تزریقی برای مدیریت علائم تشدید شده بیماری و کاهش التهاب سیستمیک مصرف می گردند.
• برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی سنتی مانند متوترکسات استفاده می شود.
• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بیولوژیکی (DMARDs )، مانند هومیرا (آدالیموماب)، برای متوقف کردن اثرات بیش‌فعالی سیستم ایمنی که منجر به التهاب مزمن می‌شود.
• مهارکننده‌های جانوس کیناز (JAK) ، از جمله زلجانز (توفاسیتینیب)، برای کاهش التهاب و جلوگیری از آسیب مفاصل

فیزیوتراپی و کاردرمانی هر دو می‌توانند نقش موثری در حفظ قدرت، انعطاف‌پذیری و حرکت مفاصل داشته باشند. یک کاردرمانگر می‌تواند راهکارهایی برای محافظت از مفاصل در فعالیت‌های روزمره به شما ارائه دهد و همچنین در استفاده از ابزارهای کمکی به شما کمک کند.

درمان‌های سبک زندگی برای کمک به مدیریت آرتریت روماتوئید عبارتند از:

• فعالیت دائمی
• یادگیری روش های مقابله با درد و مدیریت عوامل استرس‌زا
• ترک مصرف دخانیات در واقع مصرف دخانیات می ‌تواند منجر به عود بیماری، کاهش احتمال بهبودی و کاهش اثربخشی داروها شود.

در نهایت جراحی آخرین راه حل درمان بیماری روماتیسم شدید محسوب می شود. در این روش پزشک اقدام به ترمیم و یا تعویض مفصل آسیب دیده می نماید که می تواند در بهبود عملکرد و کاهش درد بدن نقش داشته باشد.

علائم روماتیسم شدید و نهایی

تشخیص بدتر شدن آرتریت روماتوئید یا روماتیسم شدید کار ساده‌ای نیست، اما برخی علائم رایج عبارتند از:

بهبود بیماری روماتیسم مفصلی

بهبود بیماری روماتیسم مفصلی به این معنی است که علائم بیماری توسط متخصص شناسایی و در نهایت به کمک روش های درمانی عوارض ایجاد عارضه در بدن کنترل شود.

پزشکان بهبودی را این‌گونه تعریف می‌کنند:

• یک یا تعداد کمتری از مفاصل دچار تورم
• یک یا چند مفصل حساس
• فعالیت آرتروز ۱ یا کمتر در مقیاس ۱ تا ۱۰
• پروتئین واکنشی C، که نشانگر التهاب است، در آزمایش خون بسیار کم یا بدون علامت است

بیماران مبتلا به روماتیسم باید بدانند که درمان به موقع و تهاجمی این بیماری می تواند احتمال بهبودی آنها را افزایش ‌دهد. اگر در زمان معاینه اولیه پزشک اینگونه تشخیص دهد که شما در مراحل ابتدایی بیماری هستید باید بدانید که احتمال بهبودی برای شما بسیار بیشتر از دیگر بیماران می باشد.

آیا می ‌توانید در هنگام بهبودی روماتیسم مفصلی مصرف دارو ها را متوقف کنید؟

پس از گذشت چند ماه از تشخیص بیماری و حرکت در مسیر بهبودی پزشک ممکن است به آرامی دوز داروی شما را کاهش دهد. گاهی نیز ممکن است پزشک بنا بر تشخیص خود داروی مصرفی شما را به طور کامل قطع کند. برخی از افراد بدون مصرف دارو ماه‌ ها یا سال‌ ها در شرایط کنترل بیماری باقی می‌ مانند.

از آنجا که روماتیسم مفصلی می‌تواند دوباره تشدید شود نیاز است تا شرایط شما به طور مکرر توسط پزشک متخصص کنترل شود. در نهایت در زمان بروز علائم روماتیسم شدید ممکن است پزشک مصرف دارو را برای شما تجویز نماید. که این مسئله به این معنی است که علائم بیماری شما دوباره تشدید شده است.

خلاصه

روماتیسم مفصلی نوعی بیماری خودایمنی است که تاثیر اولیه خود را بر پوشش سینوویال مفاصل بیماران درگیر می گذارد. با اینکه امکان بروز چنین شرایطی امری نادر است اما گاهی بیماران درگیر شاهد بروز عارضه در اندام هایی مانند پوست، چشم‌، قلب، ریه‌ و همچنین سایر بافت‌های بدن می باشند.

در نهایت RA می تواند هر یک از مفاصل بدن را درگیر کند اما تحقیقات نشان می دهد که مفاصل کوچک موجود در دست ها مانند مچ دست بیشترین آیب را می بینند. علائم اولیه این بیماری شامل خستگی، تب خفیف، کاهش وزن، کاهش اشتها، کسالت، درد و سفتی خفیف در مفاصل بدن می باشد. البته در شرایطی که بیماری وارد مراحل سوم و چهارم(نهایی) می شود علائم روماتیسم شدید افزایش می یابد. در زمان ابتلا به این بیماری فرد شاهد دوره هایی می باشد که بیماری عود می نماید و شدت عارضه در فرد افزایش می یابد.

درمان به موقع بیماری RA برای کاهش شدت آسیب دیدگی مفاصل و بروز علائم شدیدتر مانند ضایعات پوستی، واسکولیت روماتوئید، التهاب چشم ها، مشکلات ریوی و قلبی الزامی می باشد.در مراحل اولیه بیماری و بروز علائم  شما باید به یک متخصص درد یا روماتولوژیست مراجعه نمایید. پزشک متخصص با شناخت دقیقی که از این بیماری دارد می تواند تبا بررسی علائم شخیص دقیقی از شدت بیماری شما ارائه دهد و شما را در یک برنامه درمانی همراهی نماید.

سوالات متداول

منابع:

https://www.verywellhealth.com/rheumatoid-arthritis-symptoms-8391426

https://www.webmd.com/rheumatoid-arthritis/ra-progression